Święta, święta i po świętach...

Zleciały, na kurczaki nieopierzone, Święta Bożego Narodzenia bardzo szybko. Jako dziecię ateistyczne, wredne, pod piórem Szatana wychowane, Świąt normalnie nie obchodzę. U nas zawsze się tylko wieszało lub stawiało stroik, gotowało uroczysty obiad i grzecznie żegnało po posiłku skończonym. W tym roku obmyślano podobnie, a że nie wyszło, to inna sprawa. Więcej żeśmy gadali niż wcześniej, zabaw więcej wysunąć trzeba było z pamięci i o mały włos nie wylać pół butelki odplamiacza. Dziecko+barszcz=katastrofa. Nie próbujcie tej kombinacji w domu, grozi wybuchem płaczu i histerii.
Co do "timeline" żywota: jeszcze trochę wolnego dla uczniów zostało, ale nie dużo. Pracujący zaś, tuptają w deszczu do pracy, wiatr rozwiewa im włosy, a zimno skutecznie odmarza nos i uszy. Egzystować się przez taką pogodę nie da.

Jak to znalazłam kolejną pasję...

Jak ktoś czyta tego bloga ( w co szczerze wątpię), to pewno wie, że potrafię znaleźć sobie hobby we wszystkim, co tylko łączy się ze sztuką i Azją. Anime, manga, rzeźba, poezja, opowiadania, śpiew (no nie umiem, drę się, ale chociaż próbuję), rękodzieło w różnej postaci. Dołożyłam do tej artystycznej grupki jeszcze dwóch przyjaciół - K-pop oraz Taniec. Jako, że moje koleżanki znały już ich wcześniej, przedstawiły nas sobie. I tak to tańczymy razem. Podsyłam kilka piosenek: 

Bangtan Boys to mój ulubiony zespół *3*