"Dla trupa"
Niepojęte łzy człowiecze,
opłakują gorzko trumnę.
Lilie te sprawują pieczę,
mówiąc, że też wkońcu umrę.
Zbędne tylko gapiów tłumy,
na różańcach upatrując
swoich żalów swoje sumy,
patrzą, serca swe ujmując.
Nie pomyślą płacze rzewne,
że na darmo ich starania,
A słowa wielce wylewne
nie nadają się do grania.
Oratorstwa głupie sztuki
wystawiane na mogile,
z których ubaw mają kruki,
trwają tylko krótkie chwile.
Nie potrzebne pożegnanie
z kimś, kto dawno sobie umarł,
bo i tak nie pozostanie
nawet w sercu trupa skrucha.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz