Doczekałam się kalendarzowego początku, jakże ukochanej przez mą osobę pory roku, wiosny. Nawet pogoda wiosenna, bo najpierw świeciło słoneczko, które około godziny 15 postanowiło schować się za wachlarzem deszczowych chmur. Do szkoły przyszła większość, bo w liceum Dzień Wagarowicza jest już nudny. Ale co nie jest nudne po 10 latach edukacji, bez wliczania do odpowiedzi wakacji?
Wiersz o wiośnie:
Kwiaty rozkwitły kolorami nieba,
A słońce zagrzało zachody i wschody.
Uznało, że wcześniej dzień zaczynać trzeba
I pisać do wiatrów południowych ody.
A one przyfruną na skrzydłach motyli,
Zabiorą kapelusz i rozwieją włosy.
Zaszumią wszystkie listki młode w jednej chwili,
A skowronki uniosą do nieba swe głosy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz