<< Szłam przez centrum miasta. Neony bilbordów raziły przechodniów bardziej niż światła lamp ulicznych. Spojrzałam na nocne niebo. Nie było widać gwiazd, które przysłoniły chmury. Skręciłam w boczną alejkę i skierowałam w stronę ósmej dzielnicy. Nagle poczułam, jakby ktoś mnie śledził. Przystanęłam na chwilę. Wokół zapanowała cisza.
Odwróciłam się i ujrzałam przed sobą Hajime. Oparł głowę na moim ramieniu. Płakał.
- Co jest?
- Przegrałem sześć razy z rzędu.
- Sam jesteś sobie winny. Powtarzałam ci, żebyś nie chodził do kasyna.
- Wiem, ale...
Hajime osłonił mnie ręką. Samotny patrzył na nas.
- Witaj synku - uśmiechnął się. - No i proszę, proszę...Czasoprzestrzeń. Jak tam Deve i Zagłada? Ach, zapomniałem - jego oczy przeszywały mnie zawistnym spojrzeniem.
Chwyciłam Hajime za dłoń. Drżała lekko.
- Uciekaj - szepnął chłopak.
- Nigdy...>>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz